به گزارش خبرگزاری ايكنا، گويا بنا بر روايات امامزاده سلطان ابراهيم(ع) فرزند ارشد عبدالله از فرزندان حمزه بن موسی بن جعفر(ع) است؛ در واقع می‌توان ايشان را از نوادگان امام هفتم شيعيان دانست. وی در زمان حكومت عباسيان می‌زيسته و به سيدالمرتضی شهرت دارد. وقتی 7 تن از خواهران و برادرانش در نبرد با تلغری‌ها به شهادت رسيدند (هفت شهيدان) تاب و تحمل نياورد و از جاده تمبی وارد منطقه گلگير شد. سلطان ابراهيم مدتی در گلگير به ارشاد مردم پرداخت و مردم آنجا از آن امامزاده استقبال بی‌نظيری به عمل آوردند. پس از ورود ايشان به ايذه كه در آن زمان به مال امير معروف بود مردم اين شهر بيش از مناطق ديگر از آن حضرت استقبال كردند و امكانات مادی و معنوی در اختيار او گذاشتند و با وقف باغات و اراضی و نذورات فراوان ارادت و سپاس دينی و مذهبی خود را به اثبات رساندند. سلطان ابراهيم از جمله امامزاده‌هايی است كه كرامات فراوانی دارد. مردم بختياری همواره بهره‌مند از آيات و نشانه‌ها و معجزات آن حضرت هستند. سلطان ابراهيم (سيد المرتضی) در محلی كوهستانی كه دارای استحكامات سوق‌الجيشی است به جهت مقابله با دشمنان اسلام و دفاع از خود و يارانش در مقابل مهاجمان مستقر شد. سلطان ابراهيم پس از سال‌ها عمر با عزت در سال 378 هجری به مرگ طبيعی وفات يافت و به لقاءالله پيوست. پيروان آن حضرت بر روی مقبره ايشان بقعه و بارگاهی بی‌نظير بنا نمودند. پس از وفات امامزاده سلطان ابراهيم(ع) پسرش شاه سليمان كه اولاد بزرگ او بود به رهبری و هدايت مردم پرداخت. امامزاده سلطان ابراهيم(ع) دارای كرامات و معجزات بسياری بوده و مردم منطقه كه اعتقاد فراوانی به اين بزرگوار دارند به زيارت مزار شريف وی مشرف می‌شوند. بارگاه و مقبره امامزاده سلطان ابراهيم(ع) در بخش سوسن شهرستان ايذه هر ساله توسط هموطنان و با استفاده از نذورات به دست آمده توسط اداره‌كل اوقاف و امور خيريه خوزستان مرمت و بازسازی می‌شود.
برچسب ها